روش تولید مثل زالو طبی – روش های پرورش و تکثیر زالو طبی

برای این که به دانش کافی در مورد پرورش و تکثیر زالو دست پیدا کنیم داشتن آگاهی کافی از فرآیند تولید مثل این جاندار بسیار حائز اهمیت است. هرچه دانش در این مورد بیشتر باشد در نتیجه می توان به سرمایه گذاری و نتیجه کار امیدوارتر بود. زالوهای پزشکی که در درمان ها کاربرد دارند در فاصله ی دو تا چهار سالگی به بلوغ جنسی رسیده و می توانند تولید مثل کنند. البته این مورد به عوامل مختلفی چون کیفیت غذایی و نوع غذای مصرفی و تعداد دفعات تغذیه آن ها نیز بستگی خواهد داشت. روش پرورش زالو با توجه به اندازه محل پرورش و نیز میزان بودجه تغییر خواهد کرد. البته اساس کار یک چیز است اما تجهیزات کمی متفاوت خواهد بود.

پرورش و تکثیر زالو و روش تولید مثل زالوها

با وجود این که زالوها هم می توانند نقش ماده و هم جنسیت نر را در فرایند تولی مثل ایفا کنند اما آن ها به وسیله خود بارورسازی فرایند تولید مثل را انجام نم یدهند. بلکه آن ها نیز مانند سایر جانداران برای جفت گیری نیاز به هم نوع خود دارند با این تفاوت که دیگر جنسیت حائز اهمیت نخواهد بود. این مورد باعث می شود تا زالو برای جفت گیری نیازمند جستجوی جنس مخالف خود نباشد. البته زالوها خود بارور نیستند و برای تولید مثل باز به زالوی دیگری نیاز دارند. برای این منظور هر یک از زالوها در فرآیند تولید مثل شرکت کرده و بارور می شود.

معمولا در ماه های تابستان و در داخل یا خارج آب فرآیند جفت گیری این موجودات انجام می شود، که البته این مورد به دمای آب و آرامش محیط و موارد بیشمار دیگری وابسته است که باید تحت کنترل قرار داشته باشد. زمان جفت گیری ممکن است تا مدت زمان  18 ساعت به طول بکشد.

مدت زمان کوکون گذاری و ویژگی های کوکون زالو

زالو ها بعد از انجام عملیات جفت گیری اسپرمی را که خود تولید کرده اند با تخمی که وارد بدن آن ها شده است ترکیب کرده و شروع به تولید پیله هایی می کنند که تخم ها درون آن ها قرار می گیرد. یک ناحیه پر از غده در قسمت جلوی بدن زالو قرار دارد که این ناحیه با نام کلیتلوم با خارج و ترشح نمودن یک ماده که حالتی مایع و چسبنده دارد، اطراف تخم ها را می پوشاند در نهایت یک پیله شکل می گیرد که تخم ها درون آن قرار دارند.

زمانی که زالوها عقب می روند ماده ی سفید رنگی که درون پیله است به تدریج علاوه بر سفت شدن تغییر رنگ نیز می دهد و به رنگ زرد قهوه ای تبدیل می شود این ماده هیرودویین است. بعد از تخم گذاری زالوها درون پیله، آن ها یک ماده مغذی به نام هیرودویین که از جنس آلبومین است را درون پیله قرار می دهند. پیله ای رد نهایت شکل می گیرد و از بدن زالو جدا می شود بسیار ظریف است و وظیفه محافظت جنین های زالو را در برابر کم آبی و خشکی و گرسنگی برعهده دارد. بنایراین پیله آب را ذخیره کرده و جنین زالو را از خشک شدن محافظت می کند.

از آن جایی که دو حفره در هر دو سر پیله ی بیضی شکل وجود دارد، زالوی که الان شکل والدین خود شده است و تا مدتی درون پیله تغذیه نموده از این طریق خارج می شود. اندازه این سوراخ ها معمولا بسیار ریز و در حدود نیم تا یک میلی متر است. زمانی که زالو ها پیله های خود خارج می شوند بسیار کوچک بوده و در حدود یک تا یک و نیم میلی متر قطر و فقط یک تا دو سانتی متر طول دارند و هنوز تا بالغ شدن مسیر طولانی را باید سپری کنند. اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که آن ها در طی روند رشد خود تغییر خاطی را پیدا نمی کنند و مانند نوزادان سایر جاندارانی چون قورباغه دگردیسی در آن ها روی نمی دهد. تنها تفاوتی نوزاد زالو با یک زالوی بالغ دارد ساختار اندام های جنسی جاندار است که بدن نوزاد زالو فاقد آن است.

زالوها برای تغذیه از طریق پوست طعمه به مدتی زمان نیاز دارند. آن ها بعد از حدود سه هفته قادر به این کار خواهند بود. البته زالوهایی که تازه از کوکون خود بیرون آمده اند تا مدت شش ماه هم بدون غذا به زندگی خود می توانند ادامه دهند. زالو ها طی دو تا چهر سال به مرحله ی بلوغ جنسی خود می رسند. برای رسیدن به بلوغ تغذیه این جاندار بسیار حائز اهمیت است و باید با خون پستانداران تغذیه شود.